Bağıt

BAĞIT 

Ne vakit geçsen serden, gözlerimi görürsün.

Buğulardan geç de bir adım kör karanlıkta;

On arşın kara batmış, dizlerimi görürsün.

Yanık kokularından dökülür yanaklarım.

Bakır gibi erimiş bıçak açmaz dudaklarım:

Kardan sızan kana bak; izlerimi görürsün.

Ölülerden geçiyorum, şehir tamtakır zulmet.

Boyunlarda halkalar; her birinde bir ayet:

Besmeleyle başla sen; sözlerimi görürsün.

Konuştukça dudaklar, gizlenir perde perde.

Cehennem ellerinden yazılır bana vade;

Yazgımı dilemem ben ellerinden azade;

Levh-i mahfuzumu ver; közlerimi görürsün.