Hasta Adam

Rodion Romanoviç Raskolnikov'a...

Öğürtücü bir ıslık ördüm gür saçlarıma

Taş kesilmişti dilim, ağzımda bir kerpeten.

Sonya! Başımdaki bu veba nereden, neden?

*

Yapayalnız yaşarız bu gökkubbe altında

Ve biz Sonya - en yalnız ademoğlu, en yalnız! 

Histerik sancılarla, bunaltıyla ihata,

Kapanık içe, ağır hastayız ve ahrazız.

Denizleri köpürten bir dehşetle ağlarız.

Gözyaşları vardır - ki onlar bilekten akar,

Cinlerin kuşağını biz cesetler bağlarız;

Demir kurşun dökerler, kulaklar ondan kokar.

Çarpıldım ben evvelde, doğmamış iken 

İfritlerin karnında piştim zulmüm bundandır 

Şakaklarım kapkara gözkapaklarım diken;

Dudaklarım öyle hor, çürümüş etten bakır.

Sonya, ah Sonya, yârim! Eziyet etme bana!

Ne de olsa sen de bir hastalıklı beşersin?

İşte sana hediyem, duvara mıhlı balta,

Başımı gövdemden al - ki bu hasta gebersin!