Margot İle Konuşmalar
Bu huzursuzluk hep mi kalacak bende? Cebimde taşıdığım bir parça ölüm. Alnımı buz mermere sererek ben de Kan sızarak ağzımdan bir iplik düğüm. Yazgımı boynuma ben urganla ördüm. Susma Margot! Nefesim sayılı günler. Sen beni ölüme dek uğurlarsın da. Bir kuru yel misali geçip sürgünler, Bu bitmeyen huzursuz, yorgun akında. Sen ki var edenin var ettiği sada! Bu ölümü al benden Margot, bedbahtım! Yoktur yaşamakta bir tutam dirliğim! Ecel terleri döktüm ben salkım salkım. Nedir bu meş'um yolda benim eksiğim? Ey eceli alnından vurmuş meleğim! Yanıklarım doğuştan, ecza nafile! Sancım da ufukta bir güneş gibidir, Bu uğursuz doğacak yarınlar bile. Kelimeler - ki onlar tan yeri feridir, Margot! Şimdi ne desen tam da yeridir. * Büyüyen bir çift yarık düştü fenerden, Yalnızlık dehşetiyle döküldüm pul pul. Çek kurtar yazgımı bu verimsiz yerden. Beni kendimle yalnız yargılasın maktul, Ey benim tek sevgilim ne dersen makbul! Mehmet Can KUYUCU