UNUTTUM
UNUTTUM Yaz akşamları gibi derin miydi gözlerin İnan ben sana dair hep ne varsa unuttum Son öpüşte göğsünde kıvrılan kor nazenin Şekva, figan mı yoksa tebessüm mü unuttum Terleyen şakaklarım avucunda kurudu Göğsüm seni en şedit celalimden korudu Kokun cehennem gibi her yanımı bürüdü Yandırdın mı kandırdın mı can ömrümü unuttum Yeşil hisar yolları hatıramızı saklar Bir kızıl eti dişler gibi sivriliyor uzaklar Yalaz dudaklarıma ram olan nar dudaklar Ölüm müydü cürüm mü, üzüm müydü unuttum Kaç mevsimle seviştin dudakların pür yalan! Doğurdun dört mevsimin dördünde yalnız bağan! Kanıma karışmış bir zehr-i müphem, bir iman: Dört mevsim kıblem sendin, ben kabemi unuttum! MEHMET CAN KUYUCU